Jednym z podstawowych parametrów określanych w umowie faktoringowej jest limit faktoringowy. W artykule wyjaśniam czym jest ten limit, jak się go oblicza i jak dobrać jego optymalną wysokość.
Limit faktoringowy to maksymalna kwota jaką firma faktoringowa wypłaci swojemu klientowi (faktorantowi) w ramach finansowania faktur w formie faktoringu. Ma on charakter odnawialny. Oznacza to, że każda wpłata dokonana przez płatnika faktoringowego zwalnia limit dostępnych środków i faktorant może finansować kolejne faktury.
Firma faktoringowa określa limit faktoringowy dostępny dla klienta uwzględniając:
Przykład: Firma X, która stara się o finansowanie będzie wystawiała faktury o wartości ok. 100 000 zł miesięcznie. Płatnik reguluje płatności co 30 dni.
Limit finansowania wyniesie: 80 % x 100 000 zł = 80 000,00 zł.
Przykład: Firma Y, która stara się o finansowanie będzie wystawiała faktury o wartości ok. 100 000 zł miesięcznie. Płatnik reguluje płatności co 30 dni.
Limit finansowania wyniesie: 70% x 100 000 zł = 70 000,00 zł.
Przykład: Firma chciałaby mieć możliwość zwrotu płatności za faktury zgłoszone do faktoringu odwrotnego po 60 dniach. Średnio potrzebuje ok. 100 000 zł środków do obrotu miesięcznie. Limit finansowania dla tej firmy powinien wynosić 200 000 zł.
Opisany powyżej limit faktoringowy to tzw. limit globalny. Ważnym aspektem przy jego wyznaczaniu są również tzw. sublimity, czyli limity na poszczególnych płatników faktoringowych/odbiorców. Globalny limit finansowania nie musi stanowić sumy sublimitów.
INDOS SA nie stawia klientom wymagań co do ilości finansowanych faktur i ilości płatników faktoringowych. Klient sam wybiera faktury, które przekazuje do finansowania. Oznacza to, że do finansowania Klient może przedstawić nawet tylko jedną fakturę i jednego płatnika. W takim wypadku limit finansowania jest równy limitowi na płatnika/odbiorcę.
Wysokość sublimitu dla każdego płatnika/odbiorcy jest zwykle inna. Oblicza się ją w oparciu o prognozę wartości faktur, które będą wystawione przez faktoranta w ciągu pół roku oraz terminów, w jakich płatnicy potencjalnie spłacą należności z nich wynikające. Jak to zostało wyjaśnione wcześniej, przy obliczeniu bierze się również pod uwagę % wypłacanej zaliczki.
Firma Alfa chce zgłosić do faktoringu jawnego 3 odbiorców. Przy faktoringu jawnym wypłacana zaliczka to 80% wartości faktury brutto:
Limit na odbiorcę X – 80% x 100 000 zł = 80 000 zł
Limit na odbiorcę Y – 80% x 60 000 zł (kwota przy uwzględnieniu opóźnienia w zapłacie) = 48 000 zł
Limit na odbiorcę Z – 80% x 2 x 30 000,00zł = 48 000,00 zł.
Sumę sublimitów zwykle powiększa się o 10-20%, aby zapewnić płynność przepływu środków w przypadku konieczności sfinansowania nieplanowanej faktury. Bazując na powyższych danych, globalny limit finansowania, jaki powinien zostać zaproponowany firmie Alfa oscyluje w granicach 180 000 zł – 200 000 zł.
Przy określaniu limitu faktoringowego powinniśmy posługiwać się wskaźnikiem rzeczywistych i realnych potrzeb. Warto być w tym zakresie precyzyjnym. Po pierwsze dlatego, że firmy faktoringowe pobierają prowizję przygotowawczą właśnie od wartości udzielonego limitu faktoringowego. Nie warto więc płacić za kwotę limitu, którego nie będziemy w stanie wykorzystać. Po drugie, firma faktoringowa na początku współpracy zazwyczaj jest w stanie przyznać nam niższy limit, a po pewnym czasie go podwyższyć. Dzieje się tak, ponieważ z biegiem czasu budujemy historię współpracy z płatnikami/faktorantami i w przypadku braku negatywnych zdarzeń płatniczych zwiększenie limitu nie jest dla firmy faktoringowej tak ryzykowne.
